خطرات استفاده از لامپ کم مصرف

 

لامپ‌های کم مصرف حاوی مقدار اندکی عنصر جیوه هستند که این میزان معمولا در حدود ۵ میلی‌گرم است. از سوی دیگر قابلیت نور افشانی لامپ‌های فلورسنت مبتنی بر خواص جیوه موجود در آن است و در این مورد هیچ عنصر دیگری به اندازه جیوه کارایی ندارد.
علاوه بر تاثیر زیانبار جیوه موجود در این نوع لامپ‌ها بر روی بدن انسان اما مشکل اصلی زمانی پدید می‌آید که لامپی از این نوع می‌شکند و بخشی از جیوه موجود در لامپ به شکل بخار قابل استنشاق آزاد می‌شود و بخشی دیگر نیز به صورت پودر سفید رنگ بسیار نرمی در می‌آید که لمس کردن آن خطرناک است. 

توصیه شده است که برای جمع‌کردن قطعات شکسته این نوع لامپ‌ها از تماس مستقیم دست استفاده نشود و بهتر است قطعات بزرگ‌تر به جا مانده از لامپ با تکه کاغذ ضخیم یا مقوایی برداشته شود و برای جمع‌کردن قطعات کوچکتر نیز استفاده از نوار چسب توصیه می‌شود. پس از آنکه تمام قطعات و مواد داخل لامپ شکسته، جمع شدند باید در کیسه پلاستیکی قرار گیرند و سر کیسه به دقت بسته شود. البته بهتر است که آن‌ها را در ظرفی شیشه‌ای قرار داده که درپوش فلزی و بدون درز داشته باشد.

از عوارض لامپ‌های کم مصرف می‌توان به خستگی زودرس، افسردگی، ضعف و بی‌حالی، از دست دادن تمرکز، کاهش راندمان یا بازده‌کاری و افزایش تنش‌های روحی اشاره کرد.
از جمله هشدارهای وزارت بهداشت در خصوص این نوع لامپ‌ها می‌توان به تاثیر مستقیم پرتوهای نوری لامپ‌های مهتابی یا فلورسنت به پوست بدن به علت وجود اشعه ماوراء بنفش اشاره کرد. لامپ‌های کم مصرف موجب تسریع ابتلا به بیماری‌های پوستی و از جمله سرطان پوست و همچنین سرگیجه و میگرن درافراد مبتلا به صرع می‌شوند. 

پرتوهای ماوراء بنفش موجب ایجاد کک و مک در پوست صورت و بدن افراد می‌شود و از سوی دیگر کسانی که در منزل و محل کار خود روزانه بیش از ۸ ساعت در معرض نور لامپ‌های فلورسنت قرار گرفته‌اند ۵ برابر بیشتر از افرد دیگر دچار بیماری آب مروارید می‌شوند. 

 

مرجع: http://atashsetizan.blogsky.com/1391/09/08/post-102/