مشخصات گاز آمونیاک
آمونیاک گازی است بی رنگ ، بسیار محلول در آب ، قلیائی با بوی مشخص و زننده که می تواند باعث آسیب وسیع سرتا سر مجاری تنفسی شود حد آستانه مجاز 25 قسمت در میلیون ( 25ppm ) میباشد . آمونیاک در تماس با رطوبت سطوح مخاطی موجود در راههای هوائی و تشکیل ماده قلیائی هیدروکسید آمونیم را داده که باعث تخریب سطوح مخاطی میگردد .
تنفس غلظت 400 ppm تا 700ppm این گاز باعث التهاب فوری در چشم و بینی و گلو می گردد و استشمام 3500 تا 6500ppm آن برای مدت نیم ساعت کاملا" خطرناک بوده و تماسهای کوتاه مدت 5000º تا 10000 ppm از این گاز کشنده میباشد .
حد قابل اشتعال آمونیاک مقدار 16 تا 25 در صد حجمی میباشد . خطرات آتش گیری آن پائین و انفجار خود بخود نیز ندارد بجز اینکه در معرض flame و یا آتش قرار گیرد که دراینگونه انفجارها صدای مهیبی دارد .
در تماس با پوست عوارض آن شامل :
قرمزی پوست ، خارش ، تاول ، آسیبهای بافتی بوجود خواهد آمد .
در چشم : باعث قرمزی و سوزش ، زخم قرنیه خواهد شد .
تدابیر درمانی :
ü خارج ساختن مصدوم از محیط آلوده
ü بیرون آوردن لباسهای آلوده مصدوم
ü باز کردن راه هوائی و پیشگیری از اختلالات تنفسی ، افرادی که دچار ضایعات صورت و دهان شده اند احتمالا" بیشتر در معرض خطر ابتلاع به انسداد حاد حنجره هستند .
ü رساندن سریع مصدوم به یک مرکز درمانی
ü اگر آمونیاک یا هر ماده قلیائی دیگر بصورت مایع خورده شده باشد . انجام لاواژ ( شستشوی معده ) و دادن 2 تا 3 بار شیر و آب به میزان 240-120 میلی لیتر مؤثر است دادن سرکه ، آب لیمو ، سیب ، پرتقال ، پارافین مایع ، نشاسته ، شیر و سفیده تخم مرغ و روغن زیتون نیز مؤثر میباشد .
ü گرم نگه داشتن مصدوم
ü در صورت تماس پوستی : خارج کردن لباسهای آلوده و شستشو با آب زیاد و سرم نرمال سالین حداقل به مدت یک ساعت و یا تا رفع هر نوع احساس خاصی مثل سوزش و خارش .
ü در صورت تماس چشمی : شستشوی چشم یا آب زیاد و یا سرم نرمال سالین حداقل به مدت 1-5/. ساعت و رساندن سریع یه چشم پزشک .