مایکروفر

تاثیر مایکروفر بر کیفیت غذا : از آنجایی که زمان مواجهه غذا با آب و دمای بالا در مایکرووفر در مقایسه با روشهای پخت معمولی کمتر است، از دست دهی ویتامینها و مینرالها نیز در آن کمتر است. به خصوص ویتامینهای محلول در آب همچون ویتامین C و B1 که به حرارت بسیار حساس هستند در مایکروفر بیشتر حفظ میشوند. مایکرووفر این برتری را نسبت به جوشاندن دارد که نشت ویتامینها به درون آب پخت را به حداقل میرساند و از این نظر شبیه به بخارپز کردن است. مطالعه ای که در سال 2003 انجام شد حاکی از آن بود که در مایکروفر از دست رفتن ترکیبات محلول آنتی اکسیدانی فنولیک نسبت به سایر روشهای پخت بیشتر است،اما اینکه این ترکیبات فنولیک چه نقشی در تغذیه انسان دارند،خود سوال است.از مزیتهای مایکروفر این است که ترکیب پروتئینی غذا در آن نسبت به سایر روشهای پخت بیشتر حفظ میشود. گوشت پخته شده با مایکروفر، از کیفیت بالاتری برخوردار است، زیرا با اکسیداسیون کمتری همراه است. از آنجایی که حرارت در مایکرووفر ملایم تراست،واکنش قهوه ای شدن هم درآن به طور مشهود کمتر است.

تاثیر اشعه مایکروویو در سلامت انسان:

مطالعات اخیر توکسیسیتی و کارسینوژنسیتی اشعه های مایکروویو را رد کرده اند. با این وجود ، ایمنی اشعه مایکروویو برای سلامت انسان مورد بحث است.این که آیا اشعه مایکروویو میتواند باعث ایجاد ترکیبات سرطانزا در غذا گردد یا نه توسط کمیته تخصصی National Health and Medical Research Council مورد مطالعه قرار گرفت و تایید نشد. با این حال، اشعه مایکروویو میتواند به همان طریق که غذا را گرم می کند، بافتهای بدن را نیزگرم کند. مواجهه با مقدار بالای اشعه مایکروویو، می تواند باعث سوختگی دردناک شود . عدسی چشم به خصوص به حرارت زیاد حساس است و مواجهه زیاد با اشعه های مایکروویو میتواند باعث کاتاراکت شود. مواجهه تصادفی با مقادیر بسیاربالای اشعه مایکروویو میتواند باعث تغییریا از بین رفتن اسپرم شده و نازایی موقت ایجاد کند. این مواجهه در صورتی میتواند رخ دهد که اشعه از درون دستگاه به بیرون نفوذ کند، یعنی هنگامی که درب آن به طور ایمن وکامل بسته نشده است یا sealآن خراب یا کهنه یا جرم گرفته باشد . به این خاطر محفظه داخل مایکروویو را باید هر از چند گاه یکبار با آب و ماده شوینده ملایم شست و شو کرد.باید به خاطر داشت که تولید اشعه های مایکروویو با قطع شدن برق آن به طور کامل متوقف میشود و این اشعه ها در غذا نیز باقی نمی مانند و هرگز غذا را رادیواکتیو نمیکنند.
بیمارانی که از pacemaker استفاده می کنند در استفاده از مایکروفر باید محتاط باشند زیرا امواج مایکروویو به خصوص در مایکروفرهای قدیمی،میتوانند با سیگنالهای pacemaker تداخل کنند. 

استفاده صحیح از مایکروفر:

غذایی که در مایکرووفر پخته میشود ، ممکن است به طور یکنواخت حرارت نبیند و در قسمتهایی از غذا که خوب حرارت ندیده اند،میکروارگانیزمهای مضر باقی بمانند.این که حرارت تا چه میزان به درون غذا نفوذ میکند به ضخامت تکه های غذا، میزان رطوبت و ترکیب غذا بستگی دارد . بهتر است در پخت با مایکروفر غذا به تکه های کوچک تقسیم شود.معمولا تولیدکنندگان مایکروفر درآن از صفحه گردان و فن های هم زن استفاده میکنند.توصیه میشود در فواصل پخت ، غذا دو تا سه بار هم زده شود. غذایی که از فریزر خارج میشود قبل از قرار دادن در مایکروفر باید به طور کامل از حالت یخ زدگی خارج شود، زیرا آب ، بسیار راحت تر از یخ،اشعه مایکروویو را به خود جذب میکند، بنابر این اگرقسمتهایی از غذا هنوز یخ زده باشد،حرارت به طور یکنواخت به غذا نمیرسد و میکروارگانیزمهای مضردر آن باقی می مانند.البته مزیت مایکروفر این است که غذا با خارج شدن از فریزر و آب شدن یخ آن، میتواند سریع پخته و سرو شود ، بدون اینکه برای مدت طولانی در محدوده خطر حرارت یعنی 4 تا 60 درجه که دمای رشد میکروبهاست، قرارگیرد.

ظروف مورد استفاده در مایکروفر:

فقط ظروفی که مخصوص مایکروفر هستند باید در این دستگاه استفاده شوند. ظروف پلاستیکی معمولی برای استفاده در مایکروفر مناسب نیستند زیرا با حرارت بالای مایکروفر، ساختار شیمیایی این ظروف تغییر میکند و مواد سمی وارد غذا می گردد.برای گرم کردن غذاهای چرب،ظروف شیشه ای به پلاستیکی ارجحیت دارند.ظروف فلزی یا دارای روکش فلزی و نیز فویلهای آلومینیومی برای استفاده مایکرووفر مناسب نیستند زیرا اشعه های مایکروفر را منعکس میکنند و ممکن است به خود دستگاه نیز آسیب برسانند. ظروفی که همراه غذا در مایکروفر گرم می شوند برای استفاده در این دستگاه نامناسبند ولی ظروفی که سرد باقی می مانند برای این منظور مناسب ترند .برای تست کردن ظرف شیشه ای مناسب برای مایکرووفر،میتوان ظرف موردنظر را برای یک دقیقه در مایکروفر قرارداد . اگر ظرف گرم شد برای استفاده در مایکروفر مناسب نیست،اگر ولرم شد برای دوباره گرم کردن غذا مناسب است واگر سرد ماند برای پختن غذا مناسب است.
شکل ظرف در نوع حرارتی که غذا در گرم کردن می بیند موثر است.در ظروف گرد یا بیضی شکل،کناره های غذا نمی سوزد زیرا در این ظروف تمام کناره های غذا به طور یکنواخت حرارت می بیند، ولی در ظروف مربعی شکل کناره های غذا بیشتر می سوزد.ظروف گود،به علت اینکه سطح تماس بیشتری ایجاد میکنند برای گرم کردن غذا در مایکروفر مناسب ترند.
برای حفظ رطوبت درون غذا و یکنواخت حرارت دیدن آن بهتر است روی غذا پوشانده شود .اگر بدین منظور از روکشهای پلاستیکی استفاده میشود،ترجیحا بهتر است با غذا تماس نداشته باشد.

نتیجه گیری:

پخت و پز ایمن با مایکرووفر مستلزم شناخت محدودیتها و در عین حال منافع پخت غذا در این دستگاه است. در صورت استفاده صحیح از مایکرووفر،این دستگاه میتواند یک روش آسان و سریع برای پخت و پز و آماده سازی غذا عرضه کند بدون اینکه خطری برای سلامت ما داشته باشد.

جداسازی شیمیایی مخلوطهای آلی

جداسازی شیمیایی مخلوطهای آلی

 مخلوط ترکیبات آلی ممکن است به حالت جامد یا مایع بوده و یا بصورت حل شده یا معلق در یک مایع باشند.درصورت حضور جامد و مایع در مخلوط نباید انتظار داشت که مخلوط به سادگی از طریق صاف کردن جدا شود،زیرا فاز مایع تقریبا به طور یقین شامل جامد حل شده ومقادیر ناچیز از جزء مایع خواهد بودکه خارج کردن آنها از ترکیب جامد دشوار است.روش های جدا کردن نمونه های خالص تشکیل دهنده یک مخلوط میتواند  فیزیکی یا شیمیایی باشد به شرطی که تشکیل آزئوتروپ ندهند.جداسازی دوترکیب به روشهای شیمیایی به انحلال پذیری آنها در آب،اتر،یا اسید یا باز رقیق بستگی دارد.

روش های زیر برای کسب نتایج مطلوب باید به دقت و به ترتیب زیر دنبال شود.این روش ها در مورد اغلب مخلوط ها موفقیت آمیز می باشند.

1-اگر مخلوط مایع باشد ،باید آن را درون یک بالن سر سمباده ای کوچک مجهز به دماسنج و مبرد قرار داده و بالن را با احتیاط حرارت دهید.اگر مایع تقطیر شود ضمن توجه به دما،عمل تقطیر را تا زمان افت دما ادامه دهید.افت دما بیانگر این است که تمام مایع در آن دما تقطیر شده است.اکنون جزء تشکیل دهنده با نقطه جوش پایین تر مخلوط در بالن جمع آوری کننده خواهد بود.

2-اگر مخلوط مایع طبق روش(1)غیر قابل جداسازی بوده یا اگر مخلوط مایع باشد،در این صورت انحلال پذیری آن را در اتر آزمایش کنید.اغلب ترکیبات آلی در محلول هستند،از جمله ترکیبات با انحلال پذیری کم عبارتند از:کربوهیدرات ها،آمینو اسید ها،سولفونیک اسیدها،نمک های آمین ها،نمک های فلز دار کربوکسیلیک اسیدها،برخی از اسیدهای آروماتیک چند عاملی،برخی از آمید ها و اوره هاو ترکیبات چند هیدروکسیلی.

  مخلوط های مایع:طبق آزمایش ذکر شده در زیر(الف)عمل کنید.

  مخلوط های جامد:اگر مخلوط کاملا در اتر حل شود،طبق آزمایش(ب)عمل کنید.در صورتی که بخشی از مخلوط نامحلول باقی بماند همانند آزمایش(الف)ادامه دهید.اگر هر دو جزء تشکیل دهنده مخلوط نامحلول باشند،سری آزمایشهای ذکر شده در روش(5)را بکار ببرید.

(الف)جامد حل نشده را صاف کرده و زیر صافی اتری ( آ )را نگاه دادرید.جامد جمع آوری شده را در مجاورت هوا یا در حرارت ملایم قرار دهید تا خشک شود.اگر تمام مخلوط در اولین مرحله غیر محلول در اتر باشد،اتر محلول اتری( آ )را روی حمام آب گرم تبخیر کنید.اگر باقیمانده(جامد یا مایع)حاصل شود،جداسازی به موجب انحلال پذیری یکی از دو ترکیب در اتر صورت میگیرد.

(بـ)اگر مخلوط کلا در اتر حل شد،محلول را درون قیف جدا کننده شیر دار ریخته و با محلول سدیم هیدروکسید10%استخراج کنید.لایه بازی را از فاز اتری(ب)جدا کرده و درون یک بالن بریزید و با محلول کلرید ریک اسید10%اسیدی کنید.ظاهر شدن جامد یا روغن یا کدر شدگی میتواند نشانگر حضور کربوکسیلیک اسید یا یک ترکیب فنولی باشد.

 لایه اتری(بـ)را با محلول کلریدریک اسید 10% استخراج کنید.لایه اسیدی را جدا کرده(محلول اتری(جـ)را نگه دارید)و با محلول سدیم هیدروکسید رقیق قلیایی کنید.اگر یک ماده روغنی یا جامد شود،آن را دوباره با اتر استخراج کنید.اتر استخراجی را در بالن در پوش دار به مدت10 دقیقه با سدیم سولفات بی آب خشک کنید.پس از صاف کردن اتر را در حمام آب گرم تبخیر کنید.اگر چیزی باقی ماند،ماده بازی خواهد بود.

 لایه اتری(جـ)شامل ماده خنثی است،مشروط بر اینکه در مخلوط اولیه وجود داشته باشد.آن را با سدیم سولفات خشک کرده و پس از صاف نمودن حلال آن را تقطیر کنید.متداول ترین ترکیبات خنثی:هیدروکربن ها،اتر ها،هالیدها،الکل ها، کتون ها، آمید ها، نیتریل ها، استر ها،انیدرید های غیر فعال و ترکیبات نیترو هستند.اگر اجزاء تشکیل دهنده بازی یا خنثی و جود نداشته باشند،کربوکسیلیک اسید و فنول را می توان به طریق زیر جدا کرد:به این مخلوط مقدار اصافی از سدیم بی کربنات جامد را در مقادیر کم و در حال بهم زدن مدام اضافه کنید تا محلول نسبت به کاغذ تورنسل اسیدی نباشد.محلول را با اتر استخراج کنید،لایه اتری شامل ترکیب فنولی خواهد بود(در صورت وجود در مخلوط اولیه)،در حالیکه لایه آبکی حاوی کربوکسیلیک اسید خواهد بود.این محلول آبکی را با کارید ریک اسید رقیق، اسیدی کنید.در صورت جدا شدن کربوکسیلیک اسید جامد آن را صاف کرده و خشک کنید.اگر اسید موجود مایع باشد،مقداری کلسیم کلرید جامد اضافه نموده و کاملا بهم بزنید تا آب تقریبا از کلسیم کلرید اشباع شود.

 3-روش ذکر شده در بند (2) دو ترکیب خنثی را جدا نخواهد کرد.اگر از محلول اتری با افزایش اسید یا قلیای رقیق چیزی استخراج نشود،باید به حضوردو ترکیب خنثی مظنون شد.اگر یکی از دو کربونیل دار باشد که تشکیل محصول افزایشی بی سولفیت می دهد،در این صورت می توان آن را به صورت محصول افزایشی جدا کرد.محلول 40%سدیم متابیسولفیت در آب را تهیه کرده و به آن به اندازه یک پنجمش اتاتول اضافه کنید.اگر مقداری از نمک جدا شود،محلول را صاف کرده و به 12 میلی لیتر از زیر صافی مقدار 4 گرم مخلوط نمونه آلی را اضافه کنید.پس از بهم زدن کامل،بگذارید تا سرد شود.در صورت تشکیل محصول افزایشی متبلور،آن را صاف کرده(زیر صافی(د)را نگه دارید)و از طریق تقطیر با مقدار اضافی محلول سدیم کربنات تجزیه کنید.ترکیب کربونیل دار در صورت فرار بودن در محصول تقطیر وجود داشته و در غیر این صورت باید آن را از مخلوط موجود در بالن تقطیر با اتر استخراج نموده و به روش معمول جدا کرد.

جزء تشکیل دهنده خنثای دیگر در زیر صافی (د) وجود خواهد داشت و باید پس از حذف هرگونه اتانول باقیمانده ی آن را با اتر استخراج کرد.

4-جدا کردن چندین ترکیب بسیار محلول در آب و اتر از مخلوط ممکن است مشکل باشد.برای مثال،مخلوط1و3-دی هیدروکسی بنزن تقریبا به یک اندازه در آب و اتر محلول می باشد.با اینکه آن را می توان با چندید قسمت از محلول سدیم هیدرکسید رقیق از اتر استخراج کرد،ولی انحلال پذیری آن در آب موجب عدم جدا شدن آن از طریق اسیدی کردن نمونه استخراجی می گردد.مخلوط متشکل از یک آمین و رزورسینول را می توان به طریق زیر جدا کرد.

 مخلوط را در مقدار اضافی کلریدریک اسید رقیق حل کرده و محلول را با کاغذ تورنسل آزمایش کنید.محلول را در قیف جدا کننده شیردار ریخته و آن را به سه قسمت اتر که هر قسمت تقریبا به اندازه نصف حجم مخلوط باشد استخراج کنید.محلول اسیدی(هـ)را نگه دارید.محلول استخراج شده اتری را با سدیم سولفات بی آب خشک کرده و حلال آن را پس از صاف کردن تقطیر کنید.باقیمانده باید برای گروه فنولی آزمایش شود.محلول اسیدی (هـ)را با محلول سدیم هیدروکسید قلیایی کرده و با اتر استخراج کنید.محلول استخراج شده اتری را خشک کرده و حلال آن را تقطیر کنید.باقیمانده نشانگر یک آمین است.

 مخلوط فنول یا فنول چند عاملی محلول در آب و یک کربونیل دار را می توان از طریق تبدیل ترکیب کربونیل دار به ترکیب بیسولفیت آن یا مشتق سمی کاربازون آن از طریق حرارت دادن با دو برابر وزنش از اگزالیک اسید و ده برابر وزنش آب در بالن تقطیر،به خوبی جدا کرد.ترکیب کربونیل دار در صورت داشتن نقطه جوش پایین قابل تقطیر و جمع آوری است،ولی  اگر دارای نقطه جوش بالا باشد می توان آن را با استفاده از اتر از باقیمانده موجود در بالن تقطیر استخراج کرده و به روش معمول مورد شناسایی قرار داد.

 5-اگر هر دو جزء تشکیل دهنده مخلوط در اتر نامحلول باشند،روشهای ذکر شده در بالا موثر نخواهند بود.در چنین موارد پیشنهادهای زیر مفید می باشند:

 (الف)مخلوط را برای تعیین محلول بودن یکی از اجزای تشکیل دهنده در آب آزمایش کنید.در صورت محلول بودن در آب،ترکیب نامحلول را صاف کرده و زیر صافی را تا خشک شدن کامل روی شعله بنزن تبخیر کنید.حرارت بیش از حد ممکن است سبب تجزیه یا زغالی شدن گردد.در صورت وجود کربوهیدرات غالبا شربتی حاصل خواهد شد که متبلور کردن آن ممکن است دشوار باشد،ولی برای تعیین ماهیت آن باید آزمایشهایی روی شربت انجام گیرد.

 (ب)در صورت نامحلول یا محلول بودن هر دو جزء تشکیل دهنده در آب روش (الف)5 را با استفاده از متانول تکرار کنید.

 (ج)اگر آزمایش های فوق برای جداسازی موثر نباشد ،باید به وجود دو تا ترکیبات زیر در مخلوط مظنون شد:الکل چند عاملی،کربوهیدرات،نمک فلزدار کربوکسیلیک اسید یا نمک یک باز آلی.مخلوط را در کلرید اسید 10%حل کرده و در صورت تشکیل رسوب جامد،آن را به طریق صاف کردن جمع آوری کنید.رسوب را با آب شسته و با احتیاط خشک کنید.این ترکیب ممکن است یک اسید آزاد و احتمالا آروماتیک باشد. تشکیل روغن نشانگر اسید آلیفاتیک سنگین تر خواهد بود:لایه آبکی ممکن است شامل یک پلی ال یا کربوهیدرات محلول باشد.

 اگر ماده جامد یا روغنی حاصل نشود،محلول را چندین بار با اتراستخراج کرده و محلول استخراج شده را روی حمام آب تبخیر کنید.باقیمانده ممکن است یک اسید آلیفاتیک سبکتر باشد.اگر چیزی با اتر استخراج نشد،محلول را با سدیم هیدروکسید 10%قلیایی کنید.در اثر این عمل نمک باز آلی در صورت وجود داشتن به باز آلی آزاد تبدیل می شود که قابل استخراج با اتر بوده و به روش معمول جداسازی می گردد.لایه آبکی ممکن است حاوی پلی ال  یا کربوهیدرات همراه با سدیم کلرید یا سدیم سولفات باشد.خارج کردن یون های معدنی با عبور محلول از میان یک ستون تعویض یون با بستر آمیخته محلول آبکی پلی ال یا کربوهیدرات را تولید می کند.

تاریخچه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا

History of HPLC

Prior to the 1970's, few reliable chromatographic methods were commercially available to the laboratory scientist. During 1970's, most chemical separations were carried out using a variety of techniques including open-column chromatography, paper chromatography, and thin-layer chromatography. However, these chromatographic techniques were inadequate for quantification of compounds and resolution between similar compounds. During this time, pressure liquid chromatography began to be used to decrease flow through time, thus reducing purification times of compounds being isolated by column chromatography. However, flow rates were inconsistent, and the question of whether it was better to have constant flow rate or constant pressure was debated. (Analytical Chem. vol 62, no. 19, oct 1 1990).

High pressure liquid chromatography was developed in the mid-1970's and quickly improved with the development of column packing materials and the additional convenience of on-line detectors. In the late 1970's, new methods including reverse phase liquid chromatography allowed for improved separation between very similar compounds.

By the 1980's HPLC was commonly used for the separation of chemical compounds. New techniques improved separation, identification, purification and quantification far above the previous techniques. Computers and automation added to the convenience of HPLC. Improvements in type of columns and thus reproducibility were made as such terms as micro-column, affinity columns, and Fast HPLC began to immerge.

The past decade has seen a vast undertaking in the development of the micro-columns, and other specialized columns. The dimensions of the typical HPLC column are: XXX mm in length with an internal diameter between 3-5 mm. The usual diameter of micro-columns, or capillary columns, ranges from 3 µm to 200 µm. Fast HPLC utilizes a column that is shorter than the typical column, with a length of about 3 mm long, and they are packed with smaller particles.

Currently, one has the option of considering over x# types of columns for the separation of compounds, as well as a variety of detectors to interface with the HPLC in order to get optimal analysis of the compound. We hope this review will provide a reference which all levels of HPLC users will be able to find quick answers to their HPLC problems.

Although HPLC is widely considered to be a technique mainly for biotechnological, biomedical, and biochemical research as well as for the pharmaceutical industry, these fields currently comprise only about 50% of HPLC users.(Analytical Chem. vol 62, no. 19, oct 1 1990). Currently HPLC is used by a variety of fields including cosmetics, energy, food,  and environmental industries.  

مرجع

بررسی مسائل زیست محیطی در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی

لطفا به این لینک مراجعه فرمایید.

آزمایش در الکتروشیمی

 

مرجع

ساخت نانوپودرهای سیلیکون کاربید

نانوپودر سیلیکون کاربید ، با دو روش حرارت‌دهی معمولی و امواج مایکروویو ، در ابعاد متفاوت تولید شد.

به گزارش فارس ، پودرهای سیلیکون کاربید، به‌علت خواص فیزیکی مناسب ، در موارد بسیاری از جمله ؛ ساینده‌ها ، دیرگدازها و المنت‌های حرارتی، کاربردهای الکترونیکی و نوری، درزگیرهای مکانیکی ، قطعات پمپ ، ساخت توربین ‌های گازی ، مبدل‌های حرارتی و پره‌های سرامیکی ، کاربرد دارند.

سنتز پودر سیلیکون کاربید با روش‌های مختلفی از جمله سنتز این ماده غیراکسیدی با مواد اولیه‌ای همچون سیلیس و ترکیبات سیلیسی ، پوسته برنج همراه با ترکیبات مختلف حاوی کربن (شامل کربن سیاه ، کربن فعال ، گرافیت ، قیر و پلیمرها) ، در کوره‌های الکتریکی و گازی متداول انجام شده‌است.

در سنتز سیلیکون کاربید نانومتری با استفاده از امواج مایکروویو به واسطه سرعت بالای حرارت‌دهی در کوره مایکروویو و عدم امکان رشد ذرات، موجب سنتز نانو متری این ماده شد.

تورج عبادزاده، پژوهشگر این طرح گفت: «این پژوهش، با هدف سنتز نانوپودر سیلیکون کاربید و مقایسه ابعاد نانوپودر تولید شده در هر دو روش حرارت‌دهی معمولی و امواج مایکروویو، انجام شد».

عبادزاده افزود: «نانوپودر سیلیکون کاربید ، با اختلاط پودرهای سیلیکاژل و کربن سیاه و حرارت‌دهی در کوره‌های الکتریکی و مایکروویو تهیه شد. در روش حرارت‌دهی کوره‌های الکتریکی ، پس از حرارت‌دهی به‌مدت 105دقیقه، نانوپودر سیلیکون کاربید (با متوسط ابعاد 8.2 نانومتر) ساخته‌شد و در حرارت‌دهی مایکروویو، دو اندازه نانوپودر، یکی با متوسط اندازه 13.6نانومتر و دیگری با متوسط اندازه 58.2 نانومتر، پس از 60 دقیقه حرارت‌دهی، به‌دست‌آمد».

این پژوهش که بخشی از طرح تحقیقاتی تورج عبادزاده (دانشیار پژوهشگاه مواد و انرژی) و همکاری مرزبان‌راد (عضو هیئت علمی پژوهشگاه مواد وانرژی) است و در پژوهشگاه مواد و انرژی انجام گرفته‌است ، در مجله Materials Characterization (جلد60؛ صفحات 72-69 ؛ سال 2009) منتشر شده‌است.

انواع قیر

انواع قیر

قیر را از نظر منشا تولید، می­توان به سه دستة قیرهای طبیعی، قطرانی و نفتی تقسیم ­بندی کرد:

الف) قیرهای طبیعی (Native Asphalts or Natural Bitumen's )

دسته­ای از مواد قیری هستند که تحت تاثیر عوامل جوی و گذشت زمان به طور طبیعی ایجاد شده و بدون نیاز به روش‌های تقطیر به­کار می­روند و از لحاظ ترکیب و خواص بسیار متنوع می‌باشند.

ب) قیرهای قطرانی (Coal Tar Pitches)

موادی سیاه رنگ و سخت هستند که باقیماندة تقطیر قطران زغال سنگ می‌باشند. سطح تازه شکستة آنها براق بوده و به هنگام حرارت دادن، با افت سریع گرانروی، ذوب میشوند و دمای ذوبشان به روش تولید آنها وابسته است.

ج) قیرهای نفتی (Petroleum Asphalts)

آن دسته از قیرهایی هستند که منشاء آنها نفت خام میباشد. این قیرها، قیرهای جامد و نیمه جامدی هستند که به طور مستقیم از تقطیر نفت خام و یا با عملیات اضافی دیگری نظیر دمیدن هوا به دست می­آیند و نسبت به انواع دیگر قیر، کاربردهای بیشتر و مصرف بالاتری را دارا هستند.

همچنین قیر را از نظر خواص فیزیکی، می­توان به سه دستة کلی قیرهای نرم، قیر های جامد و قیر های مایع تقسیم ­کرد

قیر های نرم :

قیر هایی هستند که از تقطیر مستقیم نفت خام با دمیدن هوا در بازمانده های تقطیر به دست می آیند.

قیر های نرم بر پایه درجه نفوذ در 25 درجه سانتیگراد به ترتیب از صفر تا 10 جامد و از 10 تا 100 نیمه جامد و از 100 به بالا بسیار نرم خواهند بود.

تولید قیر های نیمه جامد که بیشتر در راه سازی به مصرف میرسند، بیشتر از دیگر قیر ها است و مشخصات آنها بنا به نیاز و شرایط دلخواه تنظیم میگردد.

قیر های جامد :

جوش دادن نانولوله‌ها با استفاده از اتصالات فلزی توسط گروهی از مح

جوش دادن نانولوله‌ها با استفاده از اتصالات فلزی توسط گروهی از محققان امکان‌پذیر شد.

به گزارش فارس ، یک گروه تحقیقاتی متشکل از کشورهای آمریکا، ژاپن و فرانسه، تصادفاً هنگام تابش پرتوهای متمرکز میکروسکوپ الکترونی به نانولوله‌های چند‌جداره‌ای ـ که قبلاً ذرات ریز فلزی داخل آنها رسوب داده شده بود ـ راهی را برای جوش دادن نانولوله‌های کربنی به ذرات فلزی و ایجاد اتصالات الکترونیکی نانومقیاس جدید یافتند.

این محققان در ادامه‌ بررسی‌های خود برای نخستین بار به وجود یک پیوند کووالانسی بین ذرات فلزی و سطح این نانولوله‌ها پی بردند و دریافتند این ذرات فلزی بر خلاف آنچه تصور می‌شد ثابت نیستند و با تابش پرتوهای الکترونی به نانولوله‌ها و خروج برخی اتم‌‌های کربن، به‌سرعت جایگزین آنها می‌شوند.

مرجع

نقطه ذوب

نقطه ذوبنقطه ذوب درجه حرارتی است که در آن درجه حرارت، ماده جامد به مایع تبدیل شود (درجه حرارتی که در آن فشار بخار مایع با جامد برابر گردد). در تمام مدت ذوب درجه حرارت ثابت میماند و در این درجه حرارت دو فاز در حال تعادل هستند. وجود ناخالصی در یک ماده، نقطه ذوب آنرا پایین می آورد و مخلوط دو ماده، دارای نقطه ذوبی پایین تر از هر کدام از دو ماده اولیه است.
دامنه ذوب، دمائی است که ترکیب شروع به مایع شدن میکند تا دمایی که به طور کامل مایع میشود. ترکیب خیلی خالص دامنه ذوب 5/0 درجه یا کمتر دارد. دامه ذوب ترکیبات خالص معمولی 2-1 درجه است.

خلوص ترکیب از دو طریق مشخص میشود: اول اینکه ماده خالصتر نقطه ذوب بالاتری دارد، دوم اینکه ماده خالصتر دامنه ذوب کمتری دارد یعنی بین درجه حرارت شروع و پایان ذوب اختلاف کمتری وجود دارد.
تعیین نقطه ذوب صحیح یک ترکیب آلی احتیاج به ماده کافی دارد تا با سرد و گرم کردنهای متناوب بتوان در بین فازهای مایع و جامد تعادل برقرار کرد و درجه حرارت آنرا اندازه گرفت. مقدار ماده ای که برای این عمل لازم است غالبا بیشتر از مقداری است که شیمیدان در دسترس دارد. از اینرو روشهای میکرو که چندان دقیق نیستند ولی احتیاج به مقدار ناچیزی از نمونه دارند و آسان هم هستند توسعه یافته اند. یکی از متداولترین روشها، استفاده از لوله مویین است. در کلیه روشهای میکرو نقطه ذوب را به صورت حدود تغییرات ذوب اندازه میگیرند. این حدود شامل درجه حرارتی است که عمل ذوب نمونه شروع میشود و بعد خاتمه می یابد.
 
در اندازه گیری نقطه ذوب با لوله مویین از گرم کن های گوناگونی استفاده میشود. این گرم کن ها از یک بشر ساده که محتوی مایعی با نقطه جوش بالاست و با چراغ گاز گرم و با دست همزده میشود، شروع شده و به وسایل کاملی میرسد که با الکتریسیته گرم میشود و بطور مکانیکی به هم میخورد.