تولید چسب صنعتی

پخت یا پروراندن رزین چسب به صورت یک جسم جامد 

اپوکسی‌ها معروفترین چسبهای این گروه هستند که با استفاده از رزینهای سیکلوآلیفاتیک ، طوری فرمولبندی می‌شوند که در دماهای بالا قابل استفاده باشند. برای سنتز چسبهای قوی و نیمه انعطاف‌پذیر از رزینهای اپوکسی با عوامل پخت پلی آمین یا پلی آمید استفاده می‌شود و بیشتر اپوکسی‌ها بدون استفاده از مواد افزودنی هم چسبندگی خوبی دارند. زمان پخت می‌تواند از ثانیه‌ها تا روزها طول بکشد که این امر به کاتالیزورها و دما بستگی دارد.

اپوکسی فنولی با استفاده از این چسبها می‌توان اتصالاتی پدید آورد که تا 315ºC پایدار هستند. این چسبها در دماهای بالا پرورده می‌شوند و از آنها برای پیوند ساختمانی و لانه زنبوری استفاده می‌شود. از دیگر چسبهای این گروه می‌توان از پلی استرها (که ارزان قیمت و زودگیر و شکننده هستند)، سیلیکونها ، سیانوآکریلاتها و آکریلیها ، نام برد.

تبخیر حلال از محلول پلیمر گرمانرم 

چسب‌های بسیاری برای متصل کردن اجسام مشابه یا غیر مشابه در دسترس هستند. امروزه تقریبا استفاده از چسباننده‌های طبیعی مثل سریش بجز موارد استفاده خاصی منسوخ شده است. در عوض هر روز شاهد تولید و سنتز چسب‌های جدیدی هستیم که منشأ پلیمری دارند. چسب‌ها در اشل صنعتی به شیوه‌های گوناگونی تهیه می‌شوند که در این بحث برخی از مهمترین روشها را معرفی می‌کنیم. 

اندازه گیری قلیائیت :

مواد مورد نیاز :

1- متیل اورانژ :

5/0 گرم متیل اورانژ را در یک لیتر آب مقطر حل کنید.

2- فنل فتالئین :

5/0 گرم فنل فتالئین ( Phenol Phetalein  disodium salt) را در cc 50 الکل اتیلیک حل نموده و با آب مقطر به حجم cc 100 برسانید. قطره قطره سود نرمال بآن بیفزائید تا رنگ صورتی ظاهر شود.

3- H2SO4  02/0 نرمال :

 5/0 H2SO4  را با آب مقطر به حجم cc 500 برسانید.

روش آزمایش:

1-cc  50 از آب مورد آزمایش را در ارلن مایر بریزید.

2- 3 قطره فنل فتالئین اضافه کنید اگر رنگ کلی شد آب دارای قلیائیت فنل فتالئین است که باید با H2SO4  02/0 نرمال تیتر شود.

3- بعد از اندازه گیری قلیائیت فنل فتالئین به همان محلول 3 قطره متیل اورانژ بیافزایید.

4- با محلول H2SO4  02/0 نرمال تیتر کنید تا رنگ  پوست پیازی ظاهر شود.

                       

 20 * = V  H2SO4 0.02 N    ppm  قلیائیت

خوردگی فولاهای زنگ نزن نیتریده شده

بیشترین تحقیقات روی خواص خوردگی فولادهای پلاسما نیتریده شده روی فولادهای زنگ نزن انجام شده است . بهترین پاسخ به نیتریده کردن سطح فولادها هنگامی رخ میدهد که عناصر آلیاژی موجود در فولادها تمایل زیادی به نیتروژن داشته باشند که از جمله این عناصر میتوان از Cr ، Al ، Mo ، Mn ، V و Ti میباشند.       
 بی شک مهمترین عناصر در خواص خوردگی فولاهای زنگ نزن نیتریده شده کروم و نیتروژن هستند که هر دو در افزایش مقاومت به خوردگی موضعی این فولاد ها نقش دارند . کروم میتواند با ترکیب شدن با اکسیژن یک لایه فشرده و پیوسته از اکسیدی محافظ روی سطح تشکیل دهد و از آسیب های خوردگی تا حد زیادی جلوگیری کند. نیتروژن در طول فرآیند خوردگی حل خواهد شد و با یون مثبت هیدروژن واکنش داده و NH4+ را تشکیل میدهد . با وجود این واکنش کاتدی [N] + 4H+ + 3e-   NH4+  ، PH موضعی افزایش پیدا کرده و پسیو شدن مجدد تا حد زیادی تسهیل میگردد.

ضد یخ ها

ضد یخ ها

ضد یخ ها موادی هستند که در سیستم های خنک کننده و در رادیاتورهای موتورهای احتراق داخلی جهت حصول اطمینان از جریان داشتن مایع در درجات کم حرارتی به منظور جلوگیری از خسارت ناشی از تشکیل یخ به کار برده می شود .

شرایط لازم عبارت از این هستند که ماده مرکبه باید نقطه انجمادی کمتر از نقطه انجماد مورد وقوع احتمالی باشد بدون اینکه نقظه جوش را از نقطه جوش اب زیاد پایین بیاورد نباید فلزات را بخورد یا اینکه اتصالات لاستیکی را ضایع کند باید تا نقطه جوش مربوطه پایدار بوده و از لحاظ تجاری در دسترس باشد.

قبلا کلرو کلسیم برای رادیاتور اتومبیل ها به کاربرده می شد که خوردگی ایجاد می کرد این جسم هنوز در مخازن اتش نشانی به کار برده می شود . ولی نقطه جوش زیاد ان امکان گرم شدن بیش از حد موتور را به وجود می اورد به علاوه روغن های لاستیک را نرم میکند. الکل اتیلیک ( اتانول –  الکل تقلبی ) نیز ممکن است به کار برده شود ولی متانول کمتر خورنده بوده و ارزانتر است. یک محلول 30 درصد الکل اتیلیک در اب دارای نقطه انجمادی حدود 15- درجه سانتیگراد و محلول 50 درصد ان حدود 32- درجه سانتیگراد است به هر صورت الکل باید به علت اتلاف ان بر اثر تبخیر مکرر تجدید شود.

گلیسیرول ( گلیسرین ) نیز به عنوان ماده ضد یخ به کار برده می شود محلول 40 درصد ان در اب نقطه انجماد را تا 17.5- درجه سانتیگراد و محلول 50 درصد ان تا 26- درجه سانتیگراد پایین می اورد از معایب ان لزج بودن را میتوان نام برد ولی به اسانی تبخیر نمی شود.

اتیلن گلیکول نقطه انجماد را به میزان بیشتری از الکل پایین می اورد و دارای نقطه جوش زیادی است . به طوری که بر اثر تبخیر از بین نمی رودو اتصالات لاستیکی را نیز نرم نمیکند ولی قیمت مواد اولیه ان بیشتر است .

مواد ضد یخ با اسامی تجاری مختلفی وجود دارند که عموما بر مبنای اتیلن گلیکول و گاه بر مبنای متانول ساخته شده اند. مواد دیگری نظیر گلیسرین یا پروپانول نیز به انها برای جلوگیری از کف کردن و تشکیل خلط افزوده می شود. صرف نظر از رادیاتورهای موتورهای احتراقی مخلوطی از مواد مختلف با اب در نسبت های معین درجه انجماد محلول را تا حد زیادی پایین می اورد که از این مخلوط ها برای مقاصد مختلف استفاده می شود.

مایعات ضد یخ

از محلول 20 تا 25 درصد گلیسرین در اب می توان به عنوان ضد یخ در رادیاتور اتومبیل استفاده نمود.

با استفاده از محلول الکل صنعتی و یا اتیلن گلیکول نیز می توان ضد یخ تهیه نمود . 

منبع :

فرهنگ جامع فرمولها و فراورده های صنعتی

ترجمه و اقتباس : دکتر تقی قفقازی , مهندس مهران بختی و بشیر بختی 

مرجع

آب اشامیدنی

آب اشامیدنی 

آب سالم: به آبی گفته می‌شود که صاف و زلال، بیرنگ پو بی‌بو و دارای شرایط زیر باشد:
الف: آلوده به عوامل بیماری‌زا و مزاحم نباشد ب) عاری از مواد مسموم کننده باشد.
ج) مواد معدنی و آلی آن برای مصرف کننده زیان آور نباشد.
* آلودگی‌های آب با املاح و ترکیبات مختلف:
الف: اگر آب زردرنگ باشد، دلیل بر وجود ترکیبات گیاهی و خاک رس است.
ب: اگر آب قرمز رنگ باشد دلیل بر وجود ترکیبات آهن است.
ج: اگر آب سبزرنگ باشد دلیل بر وجود جلبک‌ها و خزه‌ها در آب می‌باشد.
د: اگر آب قهوه‌ای رنگ متمایل به سیاه باشد، دلیل بر وجود منگنز می‌باشد.
هـ : شوری آب نشانه‌ی وجود نمک خوراکی و تلخی آن بواسطه‌ی زیاد بودن یون منیزیم است.
* بعضی ترکیبات معدنی مهم و محصول موجود در آب آشامیدنی:
فلوئور: وجود این ماده در آب لازم است مقدار آن 5/1 – 8/0 میلی گرم در لیتر است وجود فلوئور در آب برای تقویت دندان و جلوگیری از پوسیدگی دندان‌ها توصیه می‌شود مصرف بیش از اندازه فلوئور باعث لکه‌های قهوه‌ای رنگ روی دندان‌ها می‌شود که به آن بیماری فلئوروزیس می‌گویند به عقیده دانشمندان یون F جای یون OH در ترکیبات دندان را می‌گیرد و از این طریق باعث استحکام دندان‌ها می‌شود.
* ید: به میزان 5/1-1 میلی‌گرم در لیتر آب، از ابتلا به بیماری گواتر جلوگیری می‌کند کمبود ید در بدن باعث ورم غده تیروئی ( غمباد یا گواتر) می‌شود. ید در اکسیداسیون مستقیم درون سلول دخالت دارد.
* آهن: مقدار مجاز آن 1/0 تا 3/0 میلی‌گرم در لیتر می‌باشد، ترکیبات آهن موجود در آب برای سلامتی مضر نیستند ولی از نظر شرب بهداشتی نیستند، ترکیبات آهن در لوله‌های آبرسانی باعث ایجاد رسوب در جدار داخلی لوله‌ها و در نتیجه باعث افت فشار می‌شوند.

بعضی نکات مهم در تصفیه آب آشامیدنی
غلظت زیاد کربن دی اکسید باعث مشکلات زیر می‌شود:
1. باعث افزایش اسیدیته آب و در نتیجه خاصیت خورندگی آب را افزایش می‌دهد.
2. با آهک ترکیب می‌شود و هزینه سبک کردن آب را افزایش می‌دهد.
موادی که روی طعم و مزه آب موثر هستند:
1. غلظت زیاد متان در آب بوی سیر به آب می‌دهد که در این صورت بسیار آتشگیر است.
2. غلظت زیاد H2S در آب بوی تخم مرغ گندیده به آب می‌دهد. همچنین مزه چای – قهوه و سایر غذاها را تغییر می‌دهد که
ناشی از ورود فاضلاب به آب‌های طبیعی است.
3. مزه شور آب ناشی از غلظت یون کلر است.
4. مزه گس در آب مربوط به آهن و آلومینیوم است.
5. داشتن مزه صابون ، نشانه‌های PH بزرگتر از 9 است.
6. مزه آب به علت یونهای مثبت (+) و منفی (-) در آب است، یونهای +2 Ca و + 2 Fe، +2 Mg، +2Na و یونهای –3 Hco و مزه آب را تغییر می‌دهند. شایان ذکر است که اوزون (3O) و اشعه اولتراویوله (UV) نیز در تصفیه آب استفاده می‌کنند ولی قیمت و هزینه‌های زیاد و نیاز به متخصص مانع استفاده همگانی از این روش‌ها شده است . مزایای تصفیه آب با ترکیبات کلر:
1- حذف مواد ریز و ذره بینی 2- کلردارکردن آمونیاک و ترکیبات آمونیاکی 3- خنثی کردن مواد آلی
( تفاوت آبهای زیرزمینی و سطحی )
الف: 1- آب‌های زیرزمینی: زلال هستند 2- مواد معلق در آنها بسیار کم است 3- حاوی ترکیبات آهن و منگنز گاهی به صورت محلول هستند 4- شن دارند 5- مواد آلی آنها بسیار کم است 6- املاح آنها زیاد است 7- عاری از میکروب هستند 8- سختی موقت دارند 9- PH 9/6 تا 9/7 دارند.
ب: آبهای سطحی: 1- زلال نیستند 2- PH 7 تا 8 دارند 3- مواد آلی در آنها متفاوت است 4- آلوده به میکروب هستند.
متخصصین صنعت آب مقادیر مطلوب آب را چنین گزارش نموده اند:
1- کدورت (5 واحد)
2- طعم و بو (2 واحد)
3- TDS -Total Dissolved Solid- در دمای 180 درجه سانتی گراد ( 100)
4- سختی کل (150)
5- کلسیم ( 75)
6- منیزِیوم (50)
7- کلرور (200)
8- سولفات (200)
9- آهن (0.3)
10- آمونیاک (0.0002)
11- فسفات (0.1)
12- نیترات و نیتریت (0)
13- منگنز ( 0.05)
14- پاک کننده ها ( 0.1)